CreaJesszz

Het is vandaag 29 december en over 2 dagen is het alweer zover. Siervuurwerk, harde knallen en een hapje en drankje. Vrienden en/of familie over de vloer waarmee men samen aftelt naar het volgende jaar. 2019 was een jaar wat eerst niet voorbij leek te gaan terwijl de laatste 3 a 4 maanden voorbij leken te vliegen. Een gek gevoel geeft dat mij, dat het perspectief op tijd soms zo verschillend kan zijn! Ik heb een hoop meegemaakt dit jaar: ik leer mijzelf steeds beter kennen en ook durf ik mijzelf steeds meer te zijn. Vrienden maken, vrienden kwijt raken... Emoties herkennen en emoties uiten... Een nieuwe opleiding, ander werk en zelfs (na 5 jaar) weer een relatie. Mijn leven ontwikkelt zich elke dag, de ene dag meer dan de andere dag: ik leer, overwin en relativeer.  Voor het volgende jaar maak ik bewust geen (nieuwe) doelen voor mijzelf. Voor 2020 hoop ik door te kunnen gaan met de persoonlijke ontwikkelingen waar ik nu hard mee aan de slag ben gegaan in 2019 en hoop ik de band met mij

Het is 2017, ongeveer de 10e maand van het jaar. In het dorp waar ik woon, hebben we 3 jaar op rij de versiering voor een wandeltocht in het donker door het dorp gecreëerd. Elke straat versierde haar eigen deel met de buurtbewoners. Helaas is dit het laatste jaar dat de wandeltocht in mijn woonplaats georganiseerd wordt (na 2 keer de 1e prijs te winnen voor mooist versierde straat) en verplaatst het in 2018 naar het naastgelegen dorp. Niet veel later ben ik op bezoek bij de buurvrouw en bespreken we hoe het gegaan is en hoe leuk we het gehad hebben wat voorbereiding betreft, maar ook de genietende gezichten van de wandelaars. Op een gegeven moment schiet ons een idee te binnen: eigenlijk willen we graag nog iets creatiefs doen, iets waar meerdere mensen van kunnen genieten, aan bijdragen, een voordeel aan hebben, de gezelligheid en samenwerking tussen mensen, en het bezig zijn. Waarom kunnen we geen kerstmarkt organiseren? We kunnen er zelfs een of meerdere goede doelen aan koppe

Twee oren, twee ogen en een neus. Twee grote rijen met tanden, vier poten en een vacht, een liefdevol hart op de juiste plek. Met zekerheid kan ik zeggen dat wij maatjes zijn, vrienden, familie...  Van kleins af aan ben je bij ons en ik zou je voor geen goud willen missen. Mijn trouwe viervoeter, samen kunnen we een hoop aan!  We zijn vaak samen buiten, we kunnen knuffelen en je weet wanneer ik mij niet goed voel. Je troost me als het nodig is en vrolijkt me altijd weer op, zoals alleen jij dat kan.  Lieve Tess, hondje van me, je bent een schat! Je wordt (of bent) vriendjes met iedereen, je bent lief voor kinderen en je speelt graag met een stok of andere hond. Jij lieve herder! Luisteren kan je zeker, maar vooral als je er zin in hebt. Soms ben je inderdaad een boefje. Maar wel mijn boef ❤ Lieve Tess, zou iedereen maar met zo een roze bril naar jou kijken als ik dat deed. Dat iedereen met zo een liefdevolle roze bril naar alles en iedereen zou kijken. Wat zou de wereld dan goed zijn..

Ik kijk naar buiten: het regent. De straten zijn leeg en het is donker; de winter inmiddels aangebroken. Met een kopje thee, zittend op de bank, probeer ik mijn handen weer iets op te warmen. Ik heb wat kaarsjes aangestoken en de kachel een klein tikje omhoog gedraaid. Het is de nacht voor 1e kerstdag en ik ben helemaal klaar voor alle gezelligheid. Met kerst is het bij ons traditie om elk jaar bij Pake (opa) en Beppe (oma) te gourmetten. Cadeautjes doen we niet aan, dat we er allemaal zijn is voor ons al goed genoeg! Met familie samen zijn, of voor anderen misschien met familie, buren, kennissen of wie dan ook.  Ik kijk er altijd erg naar uit om iedereen weer te zien en maak ook met iedereen een praatje.  De laatste jaren ben ik steeds meer aan het nadenken over hoe commercieel sommige dagen eigenlijk zijn. Moet je per se met Valentijn iemand laten weten dat je van die persoon houdt? Dat je per se alleen met kerst met de hele familie lekker eet, misschien een uitje maakt, e