Doorgaan naar hoofdcontent

Kerst

Ik kijk naar buiten: het regent. De straten zijn leeg en het is donker; de winter inmiddels aangebroken. Met een kopje thee, zittend op de bank, probeer ik mijn handen weer iets op te warmen. Ik heb wat kaarsjes aangestoken en de kachel een klein tikje omhoog gedraaid. Het is de nacht voor 1e kerstdag en ik ben helemaal klaar voor alle gezelligheid.

Met kerst is het bij ons traditie om elk jaar bij Pake (opa) en Beppe (oma) te gourmetten. Cadeautjes doen we niet aan, dat we er allemaal zijn is voor ons al goed genoeg! Met familie samen zijn, of voor anderen misschien met familie, buren, kennissen of wie dan ook. 
Ik kijk er altijd erg naar uit om iedereen weer te zien en maak ook met iedereen een praatje. 

De laatste jaren ben ik steeds meer aan het nadenken over hoe commercieel sommige dagen eigenlijk zijn. Moet je per se met Valentijn iemand laten weten dat je van die persoon houdt? Dat je per se alleen met kerst met de hele familie lekker eet, misschien een uitje maakt, en je misschien cadeautjes uitwisselt uit blijk van waardering o.i.d? Er zijn nog ongeveer 360 andere dagen in het jaar waarin je ook aan elkaar kunt laten blijken dat je om de ander geeft, aan de ander denkt of er gewoon bent, of dat je gewoon een gezellige dag met elkaar hebt! 

Mijn voornemen voor komend jaar zal dan ook zijn dat ik vaker bij vrienden en familie op bezoek zal gaan en kerst, Valentijn of wat voor speciale dag het ook zal zijn, geen reden meer is om alleen die dag vrienden en familie te zien. Zonder hen zou mijn leven namelijk heel wat minder leuk zijn dan dat het nu is.

Ik wil een ieder hele fijne feestdagen, een prettige en mooie jaarwisseling en heel veel geluk en gezondheid toewensen.

Groetjes, 

Jessica.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Oud en nieuw

Het is vandaag 29 december en over 2 dagen is het alweer zover. Siervuurwerk, harde knallen en een hapje en drankje. Vrienden en/of familie over de vloer waarmee men samen aftelt naar het volgende jaar. 2019 was een jaar wat eerst niet voorbij leek te gaan terwijl de laatste 3 a 4 maanden voorbij leken te vliegen. Een gek gevoel geeft dat mij, dat het perspectief op tijd soms zo verschillend kan zijn! Ik heb een hoop meegemaakt dit jaar: ik leer mijzelf steeds beter kennen en ook durf ik mijzelf steeds meer te zijn. Vrienden maken, vrienden kwijt raken... Emoties herkennen en emoties uiten... Een nieuwe opleiding, ander werk en zelfs (na 5 jaar) weer een relatie. Mijn leven ontwikkelt zich elke dag, de ene dag meer dan de andere dag: ik leer, overwin en relativeer.  Voor het volgende jaar maak ik bewust geen (nieuwe) doelen voor mijzelf. Voor 2020 hoop ik door te kunnen gaan met de persoonlijke ontwikkelingen waar ik nu hard mee aan de slag ben gegaan in 2019 en hoop ik de band met mij

Dorp of Stad?

Mijn hele leven (bijna 24 jaar) woon ik in een klein dorpje in Friesland met nog geen 700 inwoners. Al 23 jaar woon ik daar, in een klein dorpje vlak bij Harlingen en Bolsward. Ook de afsluitdijk is bijna op steenworp afstand.  Ik weet bijna niet beter dan in een klein, knus en gezellig dorp te wonen waar bijna iedereen elkaar wel kent, weet wie je bedoelt. Het is een rustig dorpje met weinig verkeer en waar kinderen dus makkelijk op straat kunnen spelen.  Ons kent ons; in een klein dorp weet je al snel alle nieuwtjes uit het dorp. Dit kan positief zijn, maar ook zeker negatief wat in een van mijn latere blogs zal blijken.  Een klein dorp, dat is waar ik ben opgegroeid. Naar de basisschool in het dorp, waar we bijvoorbeeld met 5 kinderen in groep 8 zaten. Buiten spelen op straat, of het nou regende, mooi weer was of sneeuwde; we verzonnen altijd wel iets. Ook ging ik ongeveer 5 tot 7 jaar naar de turnvereniging in het dorp waar ik mij prima heb vermaakt. Ook gingen we naar

Project de Kerstmarkt

Het is 2017, ongeveer de 10e maand van het jaar. In het dorp waar ik woon, hebben we 3 jaar op rij de versiering voor een wandeltocht in het donker door het dorp gecreƫerd. Elke straat versierde haar eigen deel met de buurtbewoners. Helaas is dit het laatste jaar dat de wandeltocht in mijn woonplaats georganiseerd wordt (na 2 keer de 1e prijs te winnen voor mooist versierde straat) en verplaatst het in 2018 naar het naastgelegen dorp. Niet veel later ben ik op bezoek bij de buurvrouw en bespreken we hoe het gegaan is en hoe leuk we het gehad hebben wat voorbereiding betreft, maar ook de genietende gezichten van de wandelaars. Op een gegeven moment schiet ons een idee te binnen: eigenlijk willen we graag nog iets creatiefs doen, iets waar meerdere mensen van kunnen genieten, aan bijdragen, een voordeel aan hebben, de gezelligheid en samenwerking tussen mensen, en het bezig zijn. Waarom kunnen we geen kerstmarkt organiseren? We kunnen er zelfs een of meerdere goede doelen aan koppe